National Rally, Rassemblement National (RN) je poznata desničarska stranka pod imenom Nacionalni front (Front national, FN) od 1972. do 2018. godine. Fransoa Dupra (François Duprat) I Fransoa Brinjo (François Brigneau) osnivači su partije koja snažno podržava francuski nacionalizam, gaji antiimigracioni, antisemitistički, ksenofobični stav. Najčešće se povezuje sa Žan Mari Le Penom (Jean-Mari le Pen), liderom stranke u periodu od 1972. do 2011. godine nakon čega na čelo stranke dolazi njegova ćerka Marin le Pen, aktuelna kandidatknja.
U svojoj prvoj deceniji postojanja FN se nalazion na rubu francuskog političkog života predstavljajući jedinstveni zaokret u sazrevanju zapadnoevropskog neofašističkog pokreta. Nakon što je ponovo oživeo slogane koje su koristili francuski fašisti 1930-ih prvobitno apelujući na veteran Alžirskog rata I sledbenike desničarskog pužadističkog pokreta. Sam le Pen je bio blisko povezan sa pužadistima koji su na vrhuncu pokreta bili 1956. ušavši u Narodnu skupštinu. Izborni uspesi su za FN dolazili sporo. Početkom 1980-ih stranka biva podstaknuta dobrim rezultatima pokazanim na izborima kada dobija I 10 mesta u Evropskom parlamentu. Napredak se nastavlja i 1986. godine kada je osvojila oko 10% glasova i 35 mesta u Narodnoj skupštini. Međutim, nakon povratka dvokružnog većinskog glasanja, 1988, dolazi do neznatnih rezultata kada stranka šalje šačicu predstavnika u parlament. Iste godine Le Pen prolazi bolje na predsedničkim izborima sa gotovo 15% glasova birača. Le Pen je neprekidno bio ličnost koja je svojom retorikom u francuskom društvu izazivala podele. Žan-Mari le Pen dobija nadimak ,,djavo republike’’, dok se njegova naslednica prepoznaje po svojoj težnji da politiku stranke omekša I tako ,,dedemonizuje’’ sliku koju su mediji preterano isticali. Do 1990-ih FN se etablira kao značajan akter u francuskoj politici, postavljajući se u opoziciju svim akterima. Početkom 2000-ih takav odnos postaje veoma očigledan, 2002. Godine Le Pen pobeđuje Žospena u prvom krugu predsedničkih izbora. Nastup le Pena 2007. Godine na izborima biva daleko manje impresivan od dotadašnjih zbog Sarkozijeve politike koja je odvlačila pristalice FN. Dolazi vreme u kome je prinudjen da plati brojne kazne, daje brojne kontroverzne izjave, vreme u kome podrška na lokalnom I regionalnom nivou opada i u kome počinju da se ističu stavovi naslednice Marin le Pen.
Preuzevši vođstvo od svog oca, počinje da se udaljava od pojedinih ekstremnih stavova koji su bili povezani sa FN, ali I dalje podržavajući antiimigracionu politiku. Uspešno dovodi stranku do pozitivnih rezultata 2011. Kada je FN na kraju kantonalnih izbora pobedio u dva okruga. Na izborima 2012, ne uspeva da udje u drugi krug osvojivši 18% glasova. Kreirala je pogodnu alternativu glavnim francuskim strankama. Na lokalnim izborima 2014. I izborima za parlament iste godine ostvaruju se takođe impresivni rezultati čime se podiže talas evroskepticizma do svog vrhunca. Naredne godine le Pen stariji izbačen je iz stranke. Uspešno je korišćen porast antiislamističko raspoloženja u Evropi. Tvrdnju da je tip desničarskog populizma u usponu Marin le Pen karakteriše događajima iz 2016. godine, referendumom u Ujedinjenom kraljevstvu I dolaskom Donalda Trampa na vlast. U junu 2018. objavila je da stranka menja ime u Nacionalni skup, u pokušaju da podstakne populistički otpor “arogantnoj tiraniji’’ EU. Okrenuta je protiv politike Sjedinjenih Američkih
Država i NATO. Zalaže se za povećanje plate nastavnika, naročito na početku njihove karijere i revalorizaciju. Takođe, ističe želju za vraćanjem francuskog, matematike i istorije u srce obrazovanog programa i povećanje plate nastavnika za 3% godišnje. Evidentno je da je Marin le Pen usredsređenija na kulturna pitanja, sekularizam, migracije izostavljajući važna ekonomska pitanja za koja se smatra da su njena slaba tačka. Kako bi sprečila da sezonske poslove obavljaju stranci, predlaže da se zakon o radu učini „fleksibilnijim’’ što znači da se ukinu pojedine kazne za određene ugovore o skraćenom radnom vremenu, prenosi Le Monde diplomatique. Protivnica je obavezne vakcinacije, naročito vakcinacije dece i zdravstvenih propusnica, smatrajući da je skandalozno što su ljudi primorani da se vakcinišu. Od početka konflikta u Ukrajini zadržava isti stav. Stav o Ukrajini deli sa Rusijom i ukazuje na ulogu EU u porastu i razvoju konflikta. Zalaže se za ukidanje sankcija, smatra ih kontraproduktivnim I nada se da će Francuska ukinuti ,,crne liste’’ ruskih građana na svojoj teritoriji.
Autor: Tina Milovanović